Η πατρίδα μου!!!

Η τελευταία γκρίνια πριν τις διακοπές.

Τελικά νομίζω πως είμαστε κομματάκι τρελοί εμείς οι Έλληνες...

Ακριβαίνει η βενζίνη, εμείς πάμε και αγοράζουμε αυτοκίνητο για να το βάλουμε στις Παναγίας το μποτιλιάρισμα... Ακριβαίνουν τα τρόφιμα στα μάρκετ, εμείς να κάτι καροτσάρες με τα περισσότερα να μην τα χρειαζόμαστε.... Μα τι λαός είμαστε;;;;

Να γιατί δεν λογοδοτούν σε κανέναν οι 300 αληταράδες μαφιόζοι που μας βιάζουν καθημερινά...

Σιγά κύριος...είδες κώλο και αμέσως να τον πηδήξεις... για μπάνιο θα μπω... δεν κατέβασα για σένα τα βρακιά μου, ντουζάκι θέλω να κάνω.... Ααααα..

Σου λένε, ο Έλληνας δεν διαμαρτύρεται ποτέ... Ακόμα και 20 ευρώ να πάμε τα τσιγάρα αυτός θα κατέχει το πρώτο βραβείο βλακείας, γιατί έτσι είναι η φτιαξιά του... Οπότε, ξέροντας κάτι τέτοιο, περιμένουν και κάτι μέρες σαν κι αυτές, που δεν βλέπεις ψυχή γιατί όλοι άρχισαν τις διακοπές τους, για να περάσουν τους νόμους τους με το θερινό τμήμα της βουλής...

Και ξέρετε, ότι ψηφίζεται τώρα... θα έχουμε έναν ολόκληρο χειμώνα να το συζητάμε μπας και το χωνέψουμε. Γιατί πραγματικά αυτά που ψηφίζουν τις περισσότερες φορές αναρωτιέσαι αν είναι αληθινά ή αν είναι μια κακόγουστη φάρσα πρωταπριλιάτικη.... Σημειωτέον Απρίλη κάνουμε τις φάρσες εδώ στην Ελλάδα εμείς... Δεν θυμάστε και μία που κράτησε 7 χρόνια;;;;

Πάντως παιδιά η ασυδοσία σε τούτη δω τη χώρα είναι το κάτι άλλο!!!... Στις ειδήσεις θέλεις να κλαις.. Ο ένας σκοτώνει τον άλλον για ψύλλου πήδημα πλέον... Έχεις ένα διαπληκτισμό με κάποιον άλλο οδηγό και κατεβαίνει με μαχαίρια και ρόπαλα και βγάζει όλο του το μίσος που του καρπαζώνεται καθημερινά σε σένα, στον διπλανό σου, στη γυναίκα του... Πως γίναμε έτσι;;;...

Άγριοι, ακοινώνητοι, σκυθρωποί.. χωρίς όρεξη, χωρίς ελπίδα, χωρίς όνειρα... πλέον.... Εξάλλου τι όνειρα να κάνεις με 50 λεπτά του ευρώ που σου μένουν στο τέλος του μήνα;;... Άντε να παίξεις κανένα lotto και να κρεμάσεις τις ελπίδες σου στην τύχη....

Προχθές είδα κάτι που δεν περίμενα να δω ποτέ στην Ελλάδα... Είδα κάποιον από αυτούς που βλέπουμε όλοι μας στο δρόμο... που δεν μπορώ να τον χαρακτηρίσω ούτε ζητιάνο, ούτε άπορο, μα ούτε και ρακένδυτο... θα τον ονομάσω προσωρινά ''αποπροσανατολισμένο cityman''.. Κι αυτό γιατί έτσι μοιάζουν αυτοί οι άνθρωποι.. Είναι σα να κόπηκε η επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο... Σαν κάποια μέρα να μην άντεξαν το βάρος που τους έβαλε η κοινωνία να σηκώσουν, η αγγελικά πλασμένη και το πέταξαν κάτω και περπατούν αμέριμνοι, κι από δω παν και οι άλλοι.. Γιατί οι Έλληνες θα πρέπει να σας πω, πως είναι μάλλον ειδικά κατασκευασμένοι οργανισμοί για να σηκώνουν πολλά βάρη...

Βάλε ένα βάρος ακόμη μάστορα... αντέχω εγώ... να και ο άδικος φόρος, που για να φτάσει κάτι σε σένα πρέπει να πληρώσεις 15 φορές το γαμημένο ΦΠΑ.. Να και ένα καπέλο στις τιμές στα τρόφιμα.... να και λίγα ακόμη ευρώ γιατί καταλάβαμε πως μας λείπουν από κάπου..

Γενικά ο Έλληνας έχει μάθει να πληρώνει για να ξεμπερδεύει... Δεν ρωτάει πλέον αν πρέπει να πληρώσει. Δεν φέρνει καμία αντίρρηση και δεν έχει την παραμικρή απορία για το αν πρέπει να το κάνει και αν είναι δίκαιο και και και και χίλιες δυο άλλες ερωτήσεις που θα μπορούσε να τις κάνει ο άτιμος.....τίποτα. Πληρώνει και μόλις βγει από το ταμείο φωνάζει γιατί πλήρωσε!!! Είμαστε βλαμμένοι πως να το κάνουμε... Ή ξέρουμε πολύ καλά πως με φωνές δεν θα έχουμε καμία διαφορά με το αν δε φωνάξουμε οπότε γλιτώνουμε και το εγκεφαλικό....

Ένας λοιπόν τέτοιος άνθρωπος (πω πω έφυγα πολύ από αυτό που ήθελα να σας περιγράψω τέλος πάντων) τον βλέπω να πλησιάζει 2 κάδους απορριμάτων, αυτούς τους μικρούς κάδους σκουπιδιών που βάζουν οι δήμοι στα πεζοδρόμια.

Έκανε ένα ψάξιμο και στον έναν βρήκε έναν φραπέ μισοτελειωμένο και με μιας βάζει στο στόμα του το καλαμάκι χωρίς κανέναν ενδοιασμό και ρουφάει την τελευταία γουλιά καφέ....

Έμεινα.... Στο διπλανό κάδο κάποιος βλάκας πέταξε ακόμα έναν τελειωμένο φραπέ που τον ρούφηξε κι αυτόν μέχρι τέλους ο άνθρωπος αυτός ο αποπροσανατολισμένος και μου έκοψε την όρεξη για 2 περίπου ώρες...

Σοκαρίστηκα... Δεν είχα ξαναδεί ποτέ στην Ελληνική κοινωνία κάτι τέτοιο... Αυτά τα βλέπαμε σε χολιγουντιανές ταινίες, και λέγαμε δεν μπορεί να είναι αλήθεια!!! Ταινία είναι...

Να που είναι πλέον δίπλα μας... και το άσχημο της υπόθεσης είναι πως δεν αντιδρούμε καθόλου στην θέα ενός τέτοιου ανθρώπου.... Κι αν βγάλει μαχαίρι;;; Κι αν με βρίσει;;;; Υπάρχει και η λογική που διαμορφώνεται μέσα από τα γεγονότα...που λέει πως πρέπει να προσέχουμε πολύ στις μέρες μας και δίκαιο έχουν....Εδώ ο άλλος σκοτώνει για 2 ευρώ... πως ξέρεις πως θα αντιδράσει ο αποπροσανατολισμένος;;;...Μακριά...μακρια Η πολιτεία τον έκανε έτσι, ας ανασκουμπωθεί τώρα κι ας τον αναστήσει.....

Άλλα πού χρόνος για τέτοια;;... Ψηφίζουν άλλα πράγματα αυτό τον καιρό. Ψηφίζουν για την αύξηση του παχυλού, ξέχειλου θα έλεγα μισθούλη τους και δεν έχουν χρόνο για αποπροσανατολισμένους...

Οι 300 κλέφτες και ο Αλή Μπαμπά σχεδιάζουν με κάθε λεπτομέρεια την επόμενη κλεψιά τους... Βάζουν στο office excel τα σπίτια μας, τα αυτοκίνητά μας, τις περιουσίες μας και αποφασίζουν από που θα αρμέξουν... Χωρίς όμως να πειράξουν τα δικά τους... Αυτοί μπορούν να έχουν όσα αναψυκτήρια με Ινδούς θέλουν, να λύνουν και να δένουν όπως αυτοί θέλουν χωρίς να δίνουν τον παραμικρό λογαριασμό... Τι στο καλό... το δικό τους ακαταλόγιστο στην πλάτη μας βρήκαν να το φορτώσουν;;;; Πότε θα σταματήσουν πια να μας ενοχλούν;;; Εμείς τους ενοχλούμε;;;

Πήγαμε ποτέ να τους ζητήσουμε λεφτά;; Δουλεύουμε και ζούμε... Ας αποφασίσουν τελικά κι αυτοί να δουλέψουν λίγο και δεν θα χρειάζεται να γίνονται ζητιάνοι...και να καταστρέφουν την Ελλαδίτσα που σε τίποτα δεν τους φταίει!!!

Αυτούς γιατί πάντα τους τελειώνουν τα λεφτά και εμείς πάντα έχουμε και τους δίνουμε από τα δικά μας;;;;

Σα σκατομωρά κλαίνε οι άτιμοι και εμείς σαν πονεσιάρικος λαός λόγω κατοχής, όλο και κάποιο υστέρημά μας θα βάλουμε στο δισάκι τους...

Έτσι λοιπόν σιγά σιγά περάσαμε στην σκατοεποχή... .. .

Καλοκαιράκι....

Το καλοκαίρι είναι εδώ. Λίγο πριν ξεχυθούμε στα νησιά η αντίστροφη μέτρηση για τις διακοπές έχει αρχίσει. Στη δουλειά οι ρυθμοί είναι νωχελικοί η ζέστη κουραστική πλέον και το μυαλό μας βρίσκετε στις παραλίες και στις τσαλαβουτιές.

Δροσιά κάτω από ομπρέλες και καρπούζια και όχι πολλές κουβέντες και περπάτημα ξυπόλυτοι πάνω σε βρεγμένα τσιμέντα και σπόρια άσπρα ανάλατα για να μη μαραίνεται η γλώσσα και τα χείλη και ααααααχχχ αναστεναγμοί απόλαυσης και ξεκούρασης... αυτό είναι το καλοκαίρι του ανθρώπου που βλέπει τον ήλιο και τον χαίρεται... Θα βγάλουμε και φωτογραφίες που θα τις κοιτάμε μετά από χρόνια και θα λέμε να έτσι ήμουνα ...

Edika

Κύπρος 1974

Αυτή τη στιγμή το trt2 (τουρκικό κανάλι) έχει αφιέρωμα για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Κύπρο και εμείς στα δικά μας κανάλια διαφημίζουμε σερβιέτες... Αυτή είναι η πάστα μας δυστυχώς.. Κάνε βρε γύφτο-Έλληνα κάτι για την Κύπρο που και τότε την ψιλοπούλησες αλλά και τώρα το ίδιο κάνεις..... Αδελφό κράτος σου λέει... σκατά... 

Βάλε ένα ντοκιμαντέρ να λέει τι έκανες τότε... Δείξε το πόσο βοήθησες.. Πες για μία φορά την αλήθεια... Αυτήν την αλήθεια πότε θα την μάθουμε;;; Μετά από 300 χρόνια;;; 

Η Τουρκία σήμερα στην μνήμη για το 1974 το κάνει και αυτά που λέει είναι η δική της πλευρά. Μπορεί σωστά, μπορεί και όχι..... Εμείς τίποτα... διαφημίσεις και σαχλοταινίες... 

Μη μετά από χρόνια σ'ακούσω να διαμαρτύρεσαι.... Μη τυχών και σε δω να σε πνίγει το άδικο και σηκώσεις μπαϊράκι και να σκίζεις δήθεν τα ρούχα σου ελληναρά μου εσύ....

Τότε θα είναι αργά, όπως σήμερα είναι αργά για το αν θα λέγονται Μακεδόνες κάποιοι ή όχι ... Αν είναι να κάνεις κάτι να το αρχίσεις από τώρα σιγά σιγά Ελλαδίτσα μου, μικρούλα και χρυσοψαρένια μου Ελλαδίτσα... Η εξωτερική πολιτική σου θα πρέπει να είναι ίδια... ασχέτως το ποιο καθίκι θα είναι στο τιμόνι... Όπως κάνουν πολλές χώρες στον κόσμο και σιγά σιγά κερδίζουν ότι έχουν βάλει στόχο... Τι να λέμε όμως τώρα.... 

Edika

Ακόμα μία ιστορία του αγαπημένου Edika...
http://rapidshare.com/files/130705128/__951____945___957___945___954___945___955___965___968___951____964___951___962____945___956___949__.html

Χαχαχαχαααα

Χαχαχαχαχαχααααα... καλά έτσι κι αλλιώς όποιος ασχολείται με την μπάλα είναι λίγο γκα γκάν και δεν χρειάζεται να βρέξεις ούτε τους αστραγάλους σου για να μπείς στις πιο βαθιές του σκέψεις, άλλα δεν χρειάζεται βρε παιδάκι μου να το φωνάζεις κι όλας.... 

Εντάξει... δεν μπορούμε να πούμε πως ένας μπαλάκιας είναι και η ωραιότερη επιλογή μιας κοπέλας που ψάχνει ένα αγόρι... Φυσικά και δεν ψάχνει στη ζωή της την καφρίλα και την στενοκεφαλιά... την ομαδοποίηση και τις μαγκιές... 

Πάντως ο νεαρός στην φωτογραφία τουλάχιστον είναι λουσμένος χρησιμοποιεί την τεχνολογία του τηλεφώνου (δεν έχει ουρά και δεν συνεννοείται με κραυγές όπως ουνγκ.. γκρρρρ.... και αργκκκκκ, αν και δεν ακούμε τι λέει...) είναι καθαρός... και αν μη τι άλλο μάλλον κάνει πλάκα με το μπλουζάκι που τύπωσε...

Γιατί φανταστείτε να το εννοεί.... Άραγε τι συνέπειες θα έχει από την παρατεταμένη αγαμία!!... Θα είναι νευρικός, όλα θα του φταίνε, θα μιλάει απότομα, θα νομίζει πως όλοι προσπαθούν να τον κοροϊδέψουν, θα μαλώνει με τη μάνα του, τον γείτονα,τον μπακάλη, τον θυρωρό και σε όποιον βρεθεί στο διάβα του τις 3 πρώτες πρωινές ώρες..... Επίσης δεν θα μεγαλώσει ποτέ... που καλό είναι να κρατήσεις το παιδί μέσα σου.. αρκεί αυτό το παιδί να μην είναι μόνο αυτό όλο στην επιφάνεια!!!...

Άστο παιδάκι μου... σταμάτα να τρελαίνεσαι με την μπάλα γιατί έχει και επιπτώσεις στους γύρω σου, δεν το καταλαβαίνεις... Ασχολήσου με χίλια δυο άλλα πράγματα που υπάρχουν δίπλα σου και δεν τα βλέπεις λόγο της αγαμίας (αν είναι αλήθεια αυτό που γράφει το μπλουζάκι της φωτογραφίας) που σε δέρνει...

Προτείνω να κάνεις ένα μπάνιο... να καθαρίσεις κάθε σκέψη που ξεκινάει με ''μπα'' και τελειώνει σε ''λα''... να βάλεις κανένα αρωματικό (και στη μασχάλη noxema) και να βγεις σε μέρος που δεν έχει φιλαράκια σου... Γνώρισε κορίτσια...μη τα φοβάσαι.. μη τα σνομπάρεις, συζήτησε μαζί τους, ρώτησε τι τα απασχολεί, μην είσαι μούργος... κάνε έρωτα, σεξ... κι αν δεν σε κερδίσει αυτή η πλευρά της ζωής... τότε βρες τα φιλαράκια σου πάλι και συνέχισε.... Δοκίμασε όμως.... Αν δεν δοκιμάσεις, πως ξέρεις ότι είναι καλύτερα να είσαι σαν αγρίμι... 

warriorz & Nasa Funk

το cd των warriorz & Nasa Funk πως θα το βρώ που δεν υπάρχει πουθενά;;;;

Σκουπίδια παντού και η λύση πουθενά...2ο μέρος

Τι θα γίνει με τις χωματερές οεοοοο;;;; (μάλλον τίποτα ε;;)

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ & ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Τα πρόσθετα και τα συντηρητικά τροφίμων είναι φυσικά ή τεχνητά χημικά, τα οποία προσθέτουμε στα τρόφιμα για να μεγαλώσουμε τη διάρκεια ζωής τους ή να βελτιώσουμε το χρώμα και την εμφάνισή τους. 

Τέτοιες ουσίες έχουν χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια στα τρόφιμα, με παράδειγμα το αλάτι, τη ζάχαρη και το ξύδι. Τα τελευταία χρόνια όμως, με την εμφάνιση των έτοιμων φαγητών, έχουν παρουσιαστεί εξαιρετικά πολλά καινούρια πρόσθετα και συντηρητικά, τα οποία δεν είναι όλα ασφαλή για την υγεία μας. Κάποια από αυτά έχουν κατηγορηθεί για καρκινογενέσεις, αλλεργίες, άσθμα, ημικρανίες και πάρα πολλές άλλες ασθένειες.
Για την καλύτερη διαχείρηση αυτών των ουσιών, κάθε ένα πρόσθετο έχει πάρει έναν μοναδικό αριθμό. Στην Ευρώπη οι αριθμοί αυτοί ξεκινούν με το Ε, πράγμα όμως που δε συμβαίνει εκτός Ευρώπης. Οι χώρες γενικώς δεν έχουν τις ίδιες νομοθεσίες και απαγορεύσεις για τα διάφορα πρόσθετα. Σε πολλές χώρες επιτρέπονται ουσίες που σε άλλες είναι απαγορευμένες, σε άλλες εμφανίζονται με το Ε μπροστά, σε άλλες με τον αριθμό και σε άλλες με την ονομασία τους.

Σε γενικές γραμμές τα Ε χωρίζονται στις εξής ομάδες:
Ε100-Ε199     χρωστικές ουσίες
Ε200-Ε299     συντηρητικές ουσίες
Ε300-Ε399     αντιοξειδωτικές ουσίες
Ε400-Ε499     γαλακτωματοποιητές, πηκτικά μέσα, σταθεροποιητές
Ε500-Ε599     ρυθμιστές οξύτητας
Ε600-Ε699     βελιτωτικά γεύσης
Ε900-Ε999     διάφορα
Ε1000-Ε1999     πρόσθετα χημικά

Η παρακάτω λίστα έχει καταρτιστεί από ερευνητικά νοσοκομειακά κέντρα της Γαλλίας

ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ	ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ	ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ	ΥΠΟΠΤΕΣ		ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Ε131	Ε103	Ε102	Ε104		Ε388
Ε142	Ε105	Ε110	Ε123		Ε339
Ε210	Ε111	Ε120	Ε141		Ε340
Ε211	Ε121	Ε123	Ε150		Ε341
Ε212	Ε125	Ε124	Ε151		Ε407
Ε213	Ε126	Ε127	Ε153		Ε450
Ε214	Ε130		Ε171		Ε461
Ε215	Ε152		Ε173		Ε462
Ε217	Ε181		Ε180		Ε463
Ε239			Ε240		Ε465
			Ε241		Ε466
			Ε477

Αυτές τις ουσίες μπορούμε να τις αποφεύγουμε, αλλά το πρόβλημα έχει μεγαλώσει, γιατί τώρα πάρα πολλές εταιρείες αναγράφουν τα πρόσθετα με το όνομά τους και όχι με τον κωδικό. Στο food info μπορείτε να βρείτε ποιές ονομασίες αντιστοιχούν στον κάθε κωδικό. 

Όχι άλλο κάρβουνο!!!!

Όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε πως το πολύ κρέας κάνει κακό... Ειδικά τελευταία που φαντάζομαι το πόσα πολλά συντηρητικά βάζουν απερίσκεπτα οι μαέστροι της γεύσης, στα σαλαμάκια και στα λουκανικάκια, όπου το μοναδικό κίνητρο που τους οδηγεί είναι το κέρδος και όχι η υγεία των ανθρώπων που τρέφονται με αυτά...

Τι να κάνουμε όμως, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε και μπορούμε να αποτρέψουμε τα σαρκοφάγα ζώα να αλλάζουν την διατροφή τους και να τρέφονται με χόρτα... Έτσι έχουν μάθει έτσι κάνουν....

Αυτό το λέω για τους μεγάλους ανθρώπους και ιδικότερα στους γονείς. Καλοί μου άνθρωποι μην μασαμπουκώνετε τα παιδιά σας με κρέας... Προτιμήστε να τα ταϊσετε κάτι περισσότερο υγιεινό.. 

Μην νομίζετε πως άν δεν φάνε κρέας θα πάθουν αβιταμίνωση... Χθες στο σούπερ μάρκετ που είναι της μόδας να ψήνουν επιτόπου τα σκατολουκανικάκια, είδα τουλάχιστον 2 γονείς να μπουκώνουν τα πιτσιρίκια τους με κρέας ενώ δίπλα ακριβώς είχε ωραιότατη φέτα..... Έλεος

Ο γιακά σου γιόκα μου.....(χαχαχαχαχα...)

Μία νέα τάση μόλις έχει ξεκινήσει και δεν το πείραμε χαμπάρι... Είναι οι γιαλαμάδες με τους σηκωμένους γιακάδες!!!! 

Συνήθως είναι ''νέοι'' από 30 εως 40 χρονών και χαρακτηριστικό της γκανκουριάς που τους δέρνει είναι οι σηκωμένοι γιακέδες των polo ή παρόμοιων μπλουζακίων..

Πρέπει κάποιος να τους πεί πως είναι λίγο ανισόρροπο αυτό που κάνουν οι μπέμπηδες με τους γιακάδες...

Εγώ θυμάμαι πως οι μανάδες μας, όταν βγαίναμε έξω και ο γιακάς δεν ήταν στην θέση του, μας τον στρώνανε... Τώρα τα τυπάκια που βγαίνουν έτσι έξω μαμά δεν έχουν για να τους πεί κάτι όταν ο γιακάς πετάει;;; Ή μήπως τον σηκώνουν για να μην κρυώνουν;;; 

Πολύ σωστά είπα μαμά αν έχουν, γιατί 30-40 βρίσκονται ακόμα στο σπίτι των γονειών τους... σιγά ο χλιμίντζουρας μην το κουνήσει από την ασφάλεια... μια ζωή με ζώνη ασφαλείας...

Αυτοί που λέτε οι τύποι κάνουν παρέα μόνο με τους ίδιους... δηλαδή αν δεν έχεις μπλουζάκι polo μην τους πλησιάσει κάν... Βάζουν το ζελ στο μαλλί και τελευταία πινελιά που γίνεται ως συνήθως στο ασανσέρ είναι να σηκώσουν το γιακά από το μπλουζάκι σα να τους έρχεται ρεύμα αέρα και κοψομεσιαστούν στο σβέρκο... Τους βλέπω πολύ τελευταία. Μέρα με τη μέρα γίνονται όλο και πιο πολλοί. και ένα άλλο χαρακτηριστικό τους είναι πως δεν μιλάνε και πολύ... Αυτό όχι από σοφία φαντάζομαι αλλά γιατί δεν έχουν τίποτα να πούν... Την τελευταία μόδα την κατέχουν, οπότε για τί άλλο να συζητήσουν;;; 

Δεν μπορώ να πω ότι είναι και κάτι σπουδαίο αυτό που συμβαίνει γιατί είναι πολύ σιωπηλό. Δεν ακούγεται τίποτα περί γιακά... Απλώς βλέπεις πως ο ένας το βλέπει στον άλλο και το αφομοιώνει αυτόματα... χωρίς τίποτα να πει, την επόμενη φορά που θα βγεί από το πατρικό του, ο γιακάς θα είναι ανασηκωμένος... Ζουν ανάμεσά μας κανονικά. Πρέπει να πέρνουν εντολές από κάποιο άλλο πλανήτη... δεν μπορεί να είναι γήινοι!!!

Βέβαια πολλά στη ζωή ξεκινούν σιωπηλά και μετά έχουν τον ασυμάζευτο... μα σ'αυτήν την περίπτωση δεν νομίζω να κρατήσει πολύ... Είναι μέχρι να τους δει η μάνα τους απ'το μπαλκόνι...

Κωστάάάάάκηηηηη...... ο γιακά σου αγόρι μου... δεν βλέπεις ότι είναι τσαλακωμένος!!!!!

Χαχαχαχαχαχαχα......

Edika

O Edika είναι ο αγαπημένος σκιτσογράφος όλων των ανθρώπων που διαβάζουν κόμιξ. Κατά καιρούς έχει φιλοξενηθεί στο περιοδικό ''παραπέντε'' και ''βαβέλ''

Το ''βαβέλ'' τελευταία το πέρνω μόνο και μόνο για τις ιστορίες του Edika.. κι αυτό με μισή καρδιά γιατί δεν αξίζει σχεδόν τίποτ'άλλο στην ύλη του...

Αυτό το ''βαβέλ'' το ξέρει πολύ καλά...ότι χάρην δηλαδή αυτού του σκιτσογράφου πουλάει ακόμα...και ότι αν δεν τον είχε δεν θα πουλούσε τόσα τεύχη..

Φυσικά έχω και όλα τα ''παραπέντε'', τα παλιά που έβαζαν ιστορίες του Edika γιατί μετά κάτι πάθαν και σταματήσαν να φιλοξενούν τον εν λόγο σκιτσογράφο και το περιοδικό άρχισε να χάνει έδαφος σιγά σιγά... (όχι μόνο με την παράλειψη του Edika άλλα και άλλων πολύ αξιόλογων του είδους) ως που το πήρε και το σήκωσε και έκλεισε... 

Το ''βαβέλ'' σήμερα εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και πήρε τον Edika και άλλους ανθρώπους που σκιτσάρουν ατελείωτα, αφού μείναν χωρίς στέγη εδώ στην Ελλάδα και με την έκδοση ένος περιοδικού που έχει το κόμιξ σαν σημαία, ένδοξα γράφει την ιστορία του..

Ίσως να το πήρατε χαμπάρι λίγο αργά και να χάσατε την χρυσή εποχή των κόμιξ.... άλλα να θέλετε να διαβάσετε λίγο Edika έστω και ηλεκτρονικά...

Εδώ θα βρείτε την πρώτη ιστορία που ανέβασα και λέγεται... Syber-πίπες

Θα ακολουθήσουν κατά καιρούς και άλλες πολλές...

 

Το τραίνο από το Λιανοκλάδι

Κάπου σε μια ταινία είδα έναν ηλικιωμένο που όταν περπατούσε στο πεζοδρόμιο και κάποιο αυτοκίνητο τον ενοχλούσε, αυτός απλά έβγαζε τα κλειδιά του και το χαράκωνε απ'άκρη σ'άκρη.. και απομακρινόταν σα να μην συνέβη τίποτα... (η ταινία είναι η ''two days in Paris'')..

Αυτό μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε στους ασυνείδητους οδηγούς που αφήνουν όπως-όπως τα αυτοκίνητά τους λές και πεταχτήκαν για τσιγάρα... Κι όμως, αυτό το θεωρούν παρκάρισμα..

Κάτι ακόμα που είναι εκνευριστικό όσον αφορά τους οδηγούς είναι που βγάζουν το χέρι με την τσιγαρούκλα έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου... Άνθρωπέ μου δεν θέλεις να βρωμίζεις το αμάξι σου;; Μην ανάβεις τσιγάρο... Πρέπει να τινάζεις τις κάφτρες ολούθε;;; Βέβαια ακόμη χειρότερο είναι όταν βλέπεις δικυκλιστή με τσιγάρο, να προσπαθεί ο ανεγκέφαλος να ρουφίξει με τον αέρα που τον δέρνει πάνω στο μηχανάκι, το αρρωστιάρικο τσιγάρο του...

Έτσι μου'ρχεται να κλωτσάω τα χεράκια που κρέμονται από τα παραθυράκια ή να ανάβω ένα τσιγάρο (που δεν καπνίζω) και πλησιάζοντας το ανοιχτό παράθυρο να το πετάω μέσα κι όποιον πάρει ο Χάρος... Εεε μα τι!!!

Για τους δικυκλιστές τι να πω πια... αν ανάβεις τσιγάρο πάνω στο μηχανάκι μάλλον έχεις ξεπεράσει κάθε όριο... και δεν σε πιάνει τίποτα... Είναι άρρωστοι οπότε θέλουν μάλλον γιατρό..

Αυτό που είναι αστείο τις περισσότερες φορές όταν σου τύχει να το δεις είναι όταν κάποιος ή κάποια προσπαθεί να χώσει ένα αυτοκίνητο 3 μέτρων σε χώρο 2 μέτρων... Έχει απίστευτο γέλιο αν δεν είσαι από πίσω του και περιμένεις... Όταν το πετυχαίνω δεν το χάνω με τίποτα... κάθομαι και το παρατηρώ... Πως άραγε ένας άνθρωπος που δεν έχει την αίσθηση του χώρου, του επιτρέπετε να έχει δίπλωμα...

Σήμερα στο δρόμο για το σπίτι πέρασα από το μάρκετ για ανεφοδιασμό.  Σε μία διασταύρωση χωρίς φανάρι κάποια κυρία περίμενε το τραίνο από το Λιανοκλάδι, μα αυτό δεν φάνηκε. Αφού σιγουρεύτηκε καλά-καλά έβαλε μπρός και πέρασε το σταυροδρόμι και έφτασε και αυτή μετά από μένα στο μάρκετ ενώ εγώ ακολουθούσα από πίσω... Όταν πάρκαρε και βγήκε έξω από το αυτοκίνητο μπορούσε δεν μπορούσε να περπατήσει από τα γηρατειά... Έρχομαι εδώ και λέω..

Γιατί να παίζω την ζωή μου κορώνα γράμματα με τέτοιες καταστάσεις!!!;;;;; Θέλεις να πάς στο μάρκετ κυρά μου;;; Πολύ καλά... πάρε ταξάκι αν δεν έχεις να αγκαρέψεις κανένα γιο και πήγαινε... Ντε και καλά πρέπει να οδηγείς;;;;; Υπάρχουν πλέον και τα μάρκετ της γειτονιάς ...

Έλεος πια... μετά από κάποια ηλικία πάρτε τους τα διπλώματα επιτέλους... Άφου τα αντανακλαστικά τους είναι μηδενικά πρέπει να τους απαγορευτεί η οδήγηση...Ας πάρουν το τρόλλεϋ, ταξί, λεωφορείο, ας πάνε με τα πόδια... πάνω στα νεύρα μας πρέπει να οδηγούν;;;; 

Θα έλεγα και για τα προσπεράσματα, που μη τυχών και προσπεράσεις κάποιον!! Με νύχια και με δόντια κάνει τα αδύνατα δυνατά και σε ξαναπερνάει, ενώ ως τότε πήγαινε πολύ σιγά... Τι να πω πια.....Ελληνάρες.... Ελληναράδες......

Τέλος το γνωστό αυτοκόλλητο για τους γαϊδάρους... πρέπει να το βγάλουμε και σε παραλλαγές.

Ας πούμε ένα να λέει "είμαι 100 χρονών αλλά ακόμα αναπνέω άρα και οδηγώ", ένα άλλο που να λέει "είμαι γαϊδαρος και κάνω προσπεράσεις όπως λάχει και απ'όπου λάχει"... Ένα που να λέει "θα οδηγώ και θα τηλεφωνώ μαζί γιατί είμαι μάγκας και μπορώ να κάνω εξίσου κάλα και τα δύο ταυτόχρονα" και ένα άλλο που να λέει "είμαι καθηστεριμένο και κωφάλαλο γι'αυτό βάζω τέρμα τη μουσική στις 2 τα μεσάνυχτα!!''

Ααχχχ

wall-e

Την αρχή την έκανε ο Nemo και η pixar συνεχίζει και σήμερα να μας συγκινεί με τον wall-e....

Μόλις χθές είδα το νέο φιλμ της pixar και μου άρεσε πάρα πολύ... Όταν βρείτε ευκαιρία να μην το χάσετε....

Να πως θα πιάσετε γκόμενα!!!

ΔΕΙΤΕ ΠΑΠΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΑΝ

Για δές που έγινα και μέλος!!! Και πάνω που έλεγα πως ο κόσμος προχωράει και πλέον είναι εύκολο να κάνει μια σχέση κάποιος.. . δεν είναι και όπως πριν 40 χρόνια που τα αδέρφια της σε κυνηγούσαν για να την παντρευτείς αν της έπιανες το χέρι....να που μου ήρθε το παρακάτω κειμενάκι με e-mail για να μου αναθεωρήσει τα όσα με κόπο πίστευα τόσα χρόνια...

ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΑΓΗΝΗΣ

Αγαπητό μέλος portokalis71 του Seeyou Club

Eάν είστε κάποιος που πάντα είχε επιτυχίες με τις γυναίκες,

και θέλει να μάθει πως γίνεται να πετύχεις με μια γυναίκα σε

μία  ώρα όσα κανονικά χρειάζονται 1 μήνα...! 

...ή αν πάλι είστε κάποιος που απλώς δεν έχει χρόνο, ή χρήματα

να σπαταλάει σε  ραντεβού για να ακούσει το κλασικό "Εγώ σε

βλέπω σαν φίλο"  από την γυναίκα που ποθεί...

...μπορούμε να σας δείξουμε πως να κάνετε μια γυναίκα να σας

ερωτευτεί μέσα σε λίγα λεπτά ανεξάρτητα από την εμφάνιση ή

τις οικονομικές σας δυνατότητες !

Είτε φλερτάρετε στο διαδίκτυο, είτε στα κλαμπ, στο δρόμο, στα

πάρτυ, οπουδήποτε...

Σας προσκαλούμε να μάθετε τα μυστικά της Σαγήνης !

Επισκευτείτε τον παρακάτω σύνδεσμο
http://www.seeyou.gr/attraction.php

Πατήστε το σύνδεσμο και θα πάθετε πλάκα... Εαν με τις συμβουλές που δίνουν βγάλετε γκόμενα να μου τρυπήσετε τη μύτη... Όχι πως χρειάζεται κάποιος να μας δώσει τις χρησιμοποιημένες του συμβουλες για να βρούμε ταίρι....άλλα λέμε τώρα... Για περισσότερο γέλιο πατήστε να δείτε και τα τρία βιντεάκια που έχει η σελίδα... Γέλιο με δάκρια...

Παλιά κάτι τέτοια τα έβλεπα μόνος μου και γελούσα απίστευτα... Τώρα μπορώ και τα μοιράζομαι... γιατί το γέλιο είναι υγεία.... Αν πάντως αυτό είναι το επίπεδο του κόσμου τριγύρω μας ζήτω που καήκαμε!!!!!

Θαλασσίτσα

Για να ηρεμίσεις από την βαρεμάρα που σε δέρνει όλη την εβδομάδα, το Σάββατο πρέπει να κάνεις κάτι που σε ξεκουράζει... κάτι ξεχωριστό...

Σηκώνεσαι το πρωί, όχι και πολύ πρωί και χωρίς να το καταλάβεις βρίσκεσαι ήδη μέσα στο αμάξι και τραβάς κατα παραλία μεριά, μην σου τύχει και θέλεις καμιά Χαλκιδική την έχεις βαμμένη...

Ξεκινάς λοιπόν γιά μπάνιο..  Όμορφη μέρα, ήλιος, πουλάκια κελαηδούν, και στο διπλανό αυτοκίνητο ο κύρης του βγάζει έξω την χερούκλα του και αμολάει ένα άδειο πακέτο από τσιγάρα..

Βρέ βλαμμένε άρχοντα της ασφάλτου!!!.. ο δρόμος νομίζεις πως είναι το σαλόνι σου και σε λίγο θα έρθει η δούλα σου να το παστρέψει;;;;.. Ανάβει το φανάρι και απομακρύνεσαι από την λοβοτομημένη  βλακόφατσα για να μην του πεις και τίποτα και το μπάνιο γίνει λούτσα στα βρισίδια και γιατί όχι σε κλωτσίδια... Γιατί δηλαδή να κάνουμε το περιβάλον σαν τα μούτρα μας.. αυτό μας έκανε κάτι κακό;;; Δεν κατάλαβα.... Ισα ισα που μας δίνει το καθαρό του οξυγονάκι κι εμείς αντί για αγάπη το κλάνουμε στα μούτρα...Δεν είμαστε οκ..

Το αμάξι κυλάει στο φιδένιο δρόμο προς την όμορφη παραλία και μετά τη θέα μερικών εκατοντάδων κακόγουστων βιλών και παλατιών που δεν ξέρω τι φανταζόταν οι ιδιοκτήτες τους και τι τους έκαναν οι μηχανικοί, πάντως συνενοημένοι δεν ήταν..

Το αποτέλεσμα από σπίτι σε σπίτι πάντως είναι να αισθάνεσαι πότε στην Αγγλία πότε στη Γερμανία-αυτά είναι τα σπίτια των μεταναστών που θέλαν δε θέλαν τσιμπίσαν την επιρροή- πότε την χώρα του ποτέ, άλλα ποτέ μα ποτέ την χώρα που είναι χτισμένα δηλαδή την Ελλάδα..

Τι θές και κοιτάς δεξιά και αριστερά του δρόμου!!.. Το δρόμο μόνο... άντε και φτάσαμε...

Ξαπλώστρα ομπρέλες και σε 2 λεπτά είμασταν στο νερό... Αααααααχχχχ... μμμμ δροσερούτσικο και πεντακάθαρο και δεν ξέρω ακόμα το γιατί.... Βέβαια τα ποτηράκια τα πλαστικά και τα πηρουνάκια, ποιός στο διάολο σκέφτηκε να πάρει πλαστικό κομπλέ σερβίτσιο στην παραλία που να του καούν όλες οι πλάσμα συμπεριλαμβανομένης και αυτής στο εξοχικό, υπήρχαν ολούθε στην παραλία, μέσα αλλά και έξω από το νερό... Καθαρά βέβαια.. Δεν είχαν κανένα υπόλοιπο φαγητού.. την αλήθεια να την λέμε... αααα..

Λίγος ο κόσμος κι αυτό γιατί η παραλία τούτη που βουτήξαμε είναι παραλία οικογενιάρχιδων όπου φοβούμενοι τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου για το παιδούδι τους, άσχετα που πριν το κάνουν ξαπλαρωνόταν ολημερής και δεν τους καιγόταν καρφάκι για το τομάρι τους...Τώρα γίναν το παράδειγμα για όλη την κοινωνία και ακολουθούν κατά γράμμα το τί τους λένε τα δελτία ειδήσεων....Βάζουν λάδια με δείκτη προστασίας 40, ενώ δεν βάζαν καθόλου όταν δεν είχαν μωρό, πέρνουν τέντες ολόκληρες και καρέκλες και τραπέζια και αλουνινόχαρτα γεμάτα φαγιά μήπως και πεινάσουν, ενώ πρίν ούτε μπουκάλι νερό.. και γενικότερα θέλουν να εξασφαλήσουν την αιώνια ζωή, μιάς και τώρα έχουν πλέον σκοπό ιερό.. Το μεγάλωμα του πρίγκιπα ή της πριγκίπησας και την σωστή διαφύλαξη της ακεραιότητάς του μέχρι τα 50 του χρόνια... 

Ευτυχώς που είναι έτσι τα πράγματα και δεν πλησιάζουν την παραλία πρίν τις 5... Μέχρι να έρθουν μπορείς να ηρεμήσεις μιά στάλα και να απολαύσεις τον παφλασμό των κυμάτων και το δροσερό αεράκι κάτω από την ομπρέλα... Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα να φάς ένα ροδάκινο και να κοιμηθείς στη σκία της ομπρέλας με την άμμο κολλημένη στα πόδια....

Το πρώτο ζευγάρι με παιδί σκάει μύτη. Έσκασε μύτη λίγο νωρίτερα γιατί το παιδάκι τους ήταν στην ηλικία που πλέον δεν το προσέχεις μη πνιγεί... Ξέρει μπάνιο και κάνει τρέλες με το μπαμπά του συναγωνίζοντάς τον για να του πει πως κάποια μέρα θα τον νικάει σε όλα τα παιχνίδια τους. Η μαμά μπροστά με τα τούλια και τις οργάντσες, το κόκκινο νυχάκι πάνω-κάτω, τα γυαλιά μπαμπρίζ-λεωφορείου και το ύφος ''μα πότε γέννησα το μόγκολο που μας ακολουθεί;;;''.. και από πίσω ο πατήρ με βατραχοπάπουτσα, ομπρέλες,καρέκλες,σκάκι,φουσκωτό,τρόμπα για το φουσκωτό, πετσέτες, φραπέδες,μπάλες,μάσκες, περιοδικά, και ένα μικρό φαρμακείο για κάθε ενδεχόμενο...Το σκρίνιο το άφησε στο σπίτι... 

Ξύπνησα και με μισόκλειστα μάτια έβλεπα τον πιτσιρικά να φωνάζει μέσα από την θάλασσα τον μπαμπά του να πάει εκεί γιατί κάτι δεν πήγαινε καλά με την μάσκα του... έπαιρνε νερό και το γεγονός αυτό θα ήταν καλό να το μάθει όλη η παραλία σε ακτίνα 1 χιλιομέτρου... Καλέ μου άνθρωπε... μάθε στο παιδί σου να μιλάει σιγά και όμορφα... δεν φταίμε όλοι οι άλλοι που δεν έχουμε.. Η μαμά κουβέντα. Διάβαζε το ''γυναίκα'' για να διαλέξει ποιά κρέμα θα βάλει στα μπούτια της... ''χειρότερο αντιλιακό δεν ξαναείδα'' αναφώνησε καθώς έκανε άσπρο τον πιτσιρικά της πασαλείβοντάς τον με αντιλιακό απ'την κορυφή ως τα νύχια... Ο πατήρ διάβαζε τα νέα ποδοσφαιρικά αποκτήματα της ομάδας του και τα έλεγε και στον γιό του, για να μαθαίνει το καμάρι του που είχε και πετσέτα του Άρη... χμμμμ ...Αυρίο μεθαύριο πως θα βγεί στην κοινωνία χωρίς να ανήκει πουθενά;;;; Αμα τον ρωτήσουν τι ομάδα είναι, αυτός τι θα απαντήσει;;;; Αν του πουν και για ένα παίκτη που είναι μπάκ αν παίζει καλά, αυτός τι θα πει;;;; Τι να πει κανείς..

Έτσι γίνεται ο Έλληνας, Ελληνάρας... και δεν καταλαβαίνει τίποτα όταν μεγαλώσει... Γιατί ένα γνωμικό παλιό λέει πως στο στραβό δέντρο, από μικρό του βάζεις ένα στήριγμα για να μεγαλώσει ίσια και να γίνει ένα όμορφο δέντρο... Αν από μικρό μεγαλώνει στραβά και δεν του βάλεις κάποιο στήριγμα, όταν μεγαλώσει και μετά είναι αργά για να προσπαθήσεις να το ισιώσεις...

Οι βουτιές μας ήταν συχνότερες γιατί από αυτά που ακούγαμε, δεν είχε και κανένα ντουβάρι να βαρέσουμε το κεφάλι μας... 

Λίγο ύπνος, λίγο χάζι... έφτασε η ώρα που οι ορδές των πιτσιρικάδων που καταφτάνανε σιγά σιγά στην παραλία με τους υπερήφανους γονείς να χύνονται αποκαμωμένοι στην άμμο και να μην έχουν όρεξη καμμία να φωνάζουν, παρόλ'αυτά ένα ''γιαννάκη όχι στα βαθιά'' θα το τσιροκοπήσουν... Πρίν κάνουμε νταούλι κεφάλι ξεκινήσαμε για πίσω...

Όμορφη θάλασσα, όμορφο καλοκαιράκι...

Σχεδόν τίποτα λοιπόν σήμερα...

Σήμερα δεν έγινε τίποτα. Είναι πολύ κακό να περνά μια μέρα χωρίς να γίνει κάτι. Οτιδήποτε...

Σήμερα λοιπόν ήταν μία μέρα που η ώρα περνούσε βασανιστικά, ευτυχώς φυσούσε και δεν σάλεψε ο εγκέφαλός μας, και ήταν τόσο συνηθισμένη σαν την διαφορά μιας σταγόνας με μια άλλη.

Αυτό που σκεφτόμουν όλη μέρα ήταν γιατί ο κόσμος να κοιτάει μονάχα τον κώλο του. Θα μου πείτε τι να κοιτάει έτσι όπως γίναμε. Είναι σίγουρο να κοιτάει μόνο αυτόν, γιατί μόνο έτσι θα περάσει καλά αυτός, αλλά και όσοι στεγάζονται στην παχιά σκιά του... Οι μεγάλοι κώλοι βλέπετε έχουν και παχιές σκιές.. Όσο μεγαλύτεροι είναι, τόσο περισσότερα παράσιτα χωρούν... Παρατρεχάμενα παράσιτα...

Έτσι λοιπόν ανάμεσα σε σκόρπιες κουβέντες που ακούς τυχαία από τους διπλανούς σου... άσχημες, άμυαλες, επιθετικές χωρίς λόγο, που προσπαθούν να καλύψουν την γύμνια τους από την έλειψη παιδείας που τους δέρνει... πέρασε άλλη μία μέρα ηλιόλουστη....

Κι αν βλέπεις αδικίες και δεν λες τίποτα γιατί θα ακούσεις από την άλλη πλευρά ''και σένα τι σε νοιάζει ρε'', μην στεναχωριέσαι.... Βγές έξω, κοίτα τον ήλιο και χαμογέλασε, αφού ένιωσες πόσο μικροσκοπικοί είμαστε... 

Τελικά όπως διάβασα κάπου... ''Η φύση δεν κάνει ποτέ γκάφες. Όταν δημιουργεί έναν ANOHTO, το εννοεί!! - J. Billings''...

Είναι πολύ ευκολότερο εξάλλου να προκαλέσεις το κακό παρά το καλό... και χάρην ευκολίας όλοι οι ανόητοι τρέχουν να κάνουν την ανοησία τους πράξη... Γιατί το καλό δεν μπορεί να προκληθεί από έναν ανόητο... Εκτός κι αν το κάνει κατά τύχη... 

Από ανόητους δόξα το Θεό δεν έχουμε έλειψη, οπότε κουράγιο και γρήγορα στα εντατικά μαθήματα αντιμετώπησης της ανοησίας.... (θέλει γερά νεύρα..)

Η έλειψη παιδείας πάντως που δέρνει αυτή τη χώρα είναι το κάτι άλλο!!!...Μου τη δίνει πολύ στα νεύρα.... Δεν σέβεται κανείς τίποτα... πειράζει τον διπλανό μου αυτό που κάνω;; Δεν τον πειράζει;; ; ένα και το αυτό.. 

Για πολλους πάντως που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν την ανοησία γιατί άνθρωποι είμαστε και θα πρέπει να έχουμε την τάση να καλυτερεύουμε...τους το'κοψε η μάνα τους. Τους τυλιξε στις υπερπροστατευτικές τις χερούκλες και τους φυλάκισε ευνουχίζοντάς τους μια για πάντα...

Μαμόθρευτοι νταγλαράδες μπεμπεκίζουν μέχρι τα 40 τους μυξοκλαίγοντας για την ομάδα τους που πάλι έχασε...αντί να αρπάξουν τη ζωή και να της δώσουν να καταλάβει...

Σχεδόν τίποτα λοιπόν σήμερα εκτός από μερικά παράσιτα και τον ήλιο που μας θυμίζει το πόσο μικροί είμαστε.... α και μερικούς ανόητους, δώρα της φύσης για να μην πλήτουμε....

Της Χιλής το αχλαδάκι είναι άλλο από του Τάκη....

Σήμερα δεν έκανε την αναμενόμενη ζέστη που είπαν οι ειδικοί.. Ευτυχώς, διότι δεν λέει να κάνει 30 μέρες χωρίς παύση τέτοιο καύσωνα... Οι ρυθμοί πέφτουν, οι δουλειές πέρνουν ρεπό, η θάλασσα μας περιμένει πάντα και τα καλοκαιρινά φρούτα φεύγουν για Ρωσσία και εμείς εισάγουμε από την Χιλή. Σε τι εξυπηρετεί αυτό δεν κατάλαβα... 

Στη δουλειά η Έλλη που την λένε Ελένη όμως κανονικά και οι γονείς της έχουν οπωροφόρα δέντρα στη Νάουσα και κάνουν κάτι φρούτα νά με το συμπάθειο.. μας έφερε ένα-δυό καφάσια με νεκταρίνια και βανίλιες που όμως δεν είχαν καμία σχέση με τα κανονικά, αυτά που αγοράζουμε από τα μάρκετ...

Αυτά ήταν τεράστια... Τα νεκταρίνια φανταστείτε πως ήταν σαν μήλα και οι βανίλιες σαν τα αγοραστά νεκταρίνια από τα μάρκετ. Αμέσως μετά δαγκώθηκαν από όλους και το μμμμμμμμ ήταν χορωδικό σε ματζόρε... Απόρρησα πραγματικά με το που στο διάολο να τα δίνουν αυτά τα φρούτα και δεν τα βλέπουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα.. Ρώτησα την Έλλη που την λένε όμως Ελένη και μού είπε πως την μεγαλύτερη παραγωγή την εξάγουν... ααααα όμορφα...

Έχουμε και λέμε... Εισάγουμε φρούτα από Καζαμπλάνκα και εξάγουμε στη Ρωσσία... Φέρνουμε ζάχαρη από την Καπερναούμ και εξάγουμε παξιμάδια στην Τεχεράνη.... Πουλάμε κρόκο (σαφράν) Κοζάνης στην Τουρκία και αγοράζουμε φυστίκια Αιγήνης από την Ουγκάντα..

Γιατί όλη αυτή η κίνηση;;;;

Γιατί δεν κρατάει ο καθένας τα φρούτα του να γλυτώσουμε και τα ταχυδρομικά;;;

Πέρνουμε αχλάδια από την Χιλή παρακαλώ και εδώ τα δικά μας τα πετάμε στις χωματερές...

Γιατί όλο αυτό;;. Για να φχαριστηθούν οι μεσάζοντες... Ξυπνάει μιά μέρα ένας άνθρωπος και αποφασίζει να γίνει έμπορος και να εισάγει πορτοκάλια σε εκατονταδες τόνους που βρήκε σε κάλη τιμή στα νησιά του Πάσχα και το κάνει... Και κανείς δεν του λέει τίποτα (κράτος) γιατί ζούμε σε μία ελεύθερη χώρα που σου λέει κάθε χρόνο ποιό επαγγελμα είναι στα φόρτε του για να το ακολουθήσεις... Πως μπορώ βρέ ανθρωπέ μου να αλλάξω επάγγελμα, αφού 40 χρόνια πορτοκάλια παράγω... Τι να τις κάνω τις πορτοκαλιές;;; Να τις μπολιάσω για να κάνουν μούσμουλα ή να τις αρμέγω κάθε πρωϊ μπας και αρχίσουν να βγάζουν γάλα;;;

Χρόνια και χρόνια τα ίδια και τα ίδια... οι αγρότες να ζουν από τις επιχορηγήσεις, τα προϊόντα τους να πετιούνται στις χωματερές ή να αγοράζονται σε τιμές πολύ χαμηλές, οι κτηνοτρόφοι να πετούν το γάλα έξω από τις Νομαρχίες, να φωνάζουν για το άδικο που τους πνίγει και το βράδυ αργά να πηγαίνουν για ύπνο γιατί το πρωϊ έχουν να ξυπνήσουν στις 6,να μαζέψουν τα σταφύλια από το αμπέλι για να τα πετάξουν στην πλησιέστερη χωματερή...

Ελλάδα Ελλαδίτσα μου ξύπνα γιατί πέρασε η ώρα... θα αργήσεις στο σχολείο....

Υ.Γ. Τα φρούτα από τα δέντρα της Έλλης που την λένε Ελένη δεν έχουν βλαβερές ουσίες που βάζουν οι άλλοι... Είναι γλυκά, μεγάλα και νόστιμα από μόνα τους....

Vangelis Moss

Βρε ήρθε ο αδερφός της Kate Moos και δεν το πήραμε χαμπάρι;;; Και τον λένε και Βαγγέλη!!

Σκουπίδια παντού και η λύση πουθενά...

Έχω βαρεθεί να ακούω για τις χωματερές και τα πρόστιμα που πληρώνουμε κάθε μέρα που περνάει μιας και δεν λέμε να συμμορφωθούμε και να φτιάξουμε κάποιο έργο υποδομής για το πρόβλημα των σκουπιδιών, κάτι της προκοπής σ'αυτή την κωλοχώρα.

Ένας άνθρωπος με λίγο τσίπα και μυαλό δεν θα βρεθεί να δώσει μια λύση σ'αυτό το πρόβλημα;;

Τόσα παλιόσπιτα εγκατελειμένα έχουμε μέσα στην πόλη, δεν μπορούν να φτιάξουν ένα εργοστάσιο που θα καίει τα σκουπίδια;; Δηλαδή οι άλλες χώρες πως το κάνουν και εμείς ακόμα στις ρεματιές πετάμε τα πάντα;;; Κάθε ρεματιά και σκουπιδότοπος, κάθε γωνιά και χωματερή... έλεος...

Είμαστε τελικά καθίκια του κερατά σαν ράτσα... πάντα κάνουμε την χειρότερη σκέψη για κάθε τί.. Δεν πάει να βγάλει το φίδι ο άλλος!!! Ποιός άλλος καλέ μου... εσύ είσαι ο Δήμαρχος ο Νομάρχης και μου κάθεσαι και κοιτάς τα άστρα.... Ποιός περιμένεις να έρθει να μας σώσει;;; ο Σβατζενεϊγκερ;; 

Μόνο την καραμέλα πως εμείς χάος παραλάβαμε και καμένη γη έχεις στο στοματάκι σου... μάθε και πως να κάνεις και καποιο έργο χρυσέ μου... δεν σε βγάλαμε για να καμαρώνεις σαν γύφτικο σκεπάρνι...

Βάλε τα τζιμάνια που τους πήρες για σύμβουλους, να βρούν τα φράγκα και φτιάξε ένα εργοστάσιο να εκμεταλλεύεσαι τα σκουπίδια, να βγάζεις και κέρδος...

Ακόμα κι όταν φύγεις απ'αυτό τον πλανήτη 15 γενεές μετά θα μιλούν για το έργο που έκανες σαν πολιτικός και θα σου βγάζουν το καπέλο... αυτό δεν θέλεις;; Να μείνεις αξέχαστος... Ε κάνε κάτι με τα σκουπίδια και ο κόσμος θα σε θυμάται όχι μόνο από τις χαζομάρες που έκανες αλλά από ένα έργο που θα σώσει την πόλη σου από τη βρώμα.... και θα εκμεταλλευτείς και την παραγόμενη ενέργεια, βλάκα... μπουμπούνα!!!! Καλά πανεπιστήμιο πρέπει να βγάλεις για να σκεφτείς τα αυτονόητα ρε γαμώτι μου!!

Ααααααχχχ... βαρέθηκα.... ''έξτρα φπα, έξτρα σκατά'' όπως λέει και ένα τραγουδάκι...

Στου ντεκέ,στις Μελανές, στο κάτω χωριό....

Γι'αυτές τις φωτογραφίες-ντοκουμέντα κάποτε πληρώναμε για να τις έχουμε... Ας είναι καλά το internet που μας τις μεταλαμπαδεύει και μας χαρίζει αστείρευτο γέλιο...

Η ζέστη και τα σαλιγκάρια...

Έχει πολύ γέλιο το πως βγαίνουν μισοπεθαμένοι οι ένοικοι των πολυκατοικιών στα μπαλκόνια τους αναζητώντας μάταια λίγη δροσιά τα απογεύματα. Περιμένουν να πέσει ο ήλιος για τα καλά και σιγά σιγά σαν τα σαλιγκάρια κάθονται με όσο λιγότερα ρούχα μπορούν στο μπαλκόνι τους.

Κάθομαι και γώ αυτή τη στιγμή στο μπαλκόνι μου και τους βλέπω όλους της γειτονιάς μιάς και απέναντι στην πολυκατοικία που μένω φαίνονται αρκετά διαμερίσματα... Πάω να κάνω ένα φραπέ και ξανάρχομαι... Μισό λεπτό...... οκ ήρθα...

Ακριβώς απέναντι μένει μια κυρία που την βάφτισα ''λυπημένη''. Έχει συνεχώς ένα λυπημένο ύφος σαν αυτό που είχαν οι γυναίκες που περίμεναν νέα από το μέτωπο για τους γιούς και τους άντρες τους.. Μένει στον 6ο άλλα έχει θεαθεί και στο μπαλκόνι του 4ου πράγμα που φανερώνει ότι όλη η πολυκατοικία είναι μια οικογένεια που λέμε και για να μην αυτοκτονήσουν οι ένοικοί της που είναι και κάποιας προχωρημένης ηλικίας, πάνε από όροφο σε όροφο για καφέ-επίσκεψη.

Στον 4ο πάλι μένει μια κυρία με ένα κανίς και πολλά φυτά στη μικρή της βεράντα. Έχει φτιάξει το μικρό σπίτι στο λιβάδι σε 4 επί 1,5 μέτρα μπαλκόνι και μπράβο της... Έχει ντάλιες, καμέλιες, περικοκλάδες, κλιματαριά, σκουλαρικιές και ότι μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους πως ανθίζει σε ένα λιβάδι και το φροντίζει με πολύ αγάπη όπως και το σκύλο της... 32 γλάστες έχω μετρήσει και είμαι σίγουρος πως μου ξεφύγαν και άλλες τόσες...

Κάτω από την λυπημένη μόλις έχει μετακομίσει μια οικογένεια Ινδών με τα πολύχρωμα ρούχα τους να μας χρωματίζουν έστω τη ματιά μας...

Στην διπλανή οικοδομή στον 5ο μένει ένας ηλικιωμένος κύριος που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί βλέπει τηλεόραση καθισμένος σε μία άβολη καρέκλα. Φαίνεται πως είναι εκεί καρφωμένος για αρκετά χρόνια έτσι... ακίνητος και προσηλωμένος στον Δρακάκη φαντάζομαι και με το φώς του διπλανού δωματίου αναμμένο, ενώ δεν είναι κανείς σε εκείνο το δωμάτιο... Παράξενα πράγματα..

Κάτω από τον άνθρωπο που βασανίζει το κορμί του πάνω σε μία καρέκλα μένουν κάτι φοιτήτριες (2) και περνούν καλά με τα laptop και τα αγορούδια που φιλοξενούν κάθε βράδυ..

Τώρα είναι κάτι άλλοι στο σπίτι αυτό, μάλλον οι γονείς τους και μάλλον θα έχουν δουλειές στην Θεσσαλονίκη για να μαζοχίζονται μέσα στο σπίτι των παιδιών τους, όπου αυτά την έχουν κάνει βεβαίως για τις πραγματικές διακοπές μιας και μόνο οι γονείς φαίνονται...

Δυο πατώματα πιο κάτω μένει ένα ηλικιωμένο ζευγάρι όπου ο άνδρας ακόμη δεν έχει εξοικειωθεί με την ηλικία του και φοράει πεισματικά την όμορφη περούκα του και κάθεται σταυροπόδι σα να μην τρέχει τίποτα... Ακόμη και με αυτή τη ζέστη η περούκα είναι πάντα στο κεφάλι του...Η γυναίκα φαίνεται περισσότερο εξαντλημένη από τα παραπάνω κιλά, τις δουλειές του σπιτιού και από την ανυπόφορη ζέστη...

Στον τελευταίο όροφο κατοικεί μία γιαγιά που πότε - πότε απλώνει ένα πανάκι για στέγνωμα και έχει και αυτές τις πολύ όμορφες σιδερένιες άσπρες καρέκλες (φερ φορζέ) που κάποτε είχαν μεγάλο σουξέ σε όλα τα μπαλκόνια ενώ σήμερα σκουριάζουν και λερώνουν τα πλακάκια αφού δεν αποφασίζουν να τις σουτάρουν... Απορώ πως ακουμπάς το κορμάκι σου για ανάπαυση σε τέτοιες καρέκλες;; Είναι σαν τον κυριούλη που βλέπει τηλεόραση καθισμένος σε καρέκλα παλιού καφενείου, ψάθινη...

Μεγάλη ζέστη αδερφάκι μου και είπαν πως την ερχόμενη τρίτη θα έχουμε καύσωνα... Ποτέ άλλοτε δεν μας προειδοποιούσαν για επερχόμενους καύσωνες τα δελτία ειδήσεων... Σήμερα γίνεται κι αυτό...

Τώρα στις ελεεινές αυτές μέρες που περνούμε, έχουμε τουλάχιστον το συμπονετικό ύφος του παρουσιαστή που μας λέει τον καιρό, που μας εμψυχώνει και να μας δίνει δύναμη και κουράγιο για το κακό που θα μας βρεί σε λίγες ώρες...

Το βράδυ ξεκίνησε και ένας στίχος από τους αγαπημένους Στέρεο Νόβα μου ήρθε στο νου...

''μικρό αγόρι πάλι τρέχεις μόνο, πιο γρήγορα από το μυαλό πιο γρήγορα από το νόμο

σ' έναν κόσμο που στροβιλίζεται αδιάκοπα σε μια κούρσα από κουρασμένα άλογα....''

Λαϊκή-παζάρι στη Μαρτίου με ζέστη....

Σάββατο σήμερα και στο παζάρι έτρεχαν όλοι να κρυφτούν κάτω από τις τέντες των πάγκων γιατί ο ήλιος έδερνε... Δε θα ξεχάσω το κάψιμο που έπαθα σαν αποκοιμήθηκα στην παραλία κάτω από την ομπρέλα πριν λίγες μέρες... Τι είναι αυτό το πράγμα βρε παιδάκι μου!!.. Ούτε κάτω από ομπρέλα δεν μπορείς να πάρεις έναν υπνάκο στην παραλία...

Θυμάμαι πόσες ώρες μπορούσες να κυλιέσαι στις παραλίες λίγα χρόνια πρίν, χωρίς ομπρέλες και λάδια και χωρίς να παθαίνεις το παραμικρό κάψιμο στο δερματάκι σου και τα παίρνω στο κρανίο... Πως διάολο χαλάσαμε τόσο πολύ το περιβάλλον;;;.. Μήπως πλησιάζουμε περισσότερο στον ήλιο και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι..;;..

Στη λαϊκή-παζάρι λοιπόν σήμερα έκαιγε ο τόπος.. Έκαιγε από τον ήλιο και από τις τιμές... Έβλεπες το μορφασμό της κυρα-Λίτσας που σαν έβλεπε την τιμή των φρούτων ήταν σα να έβλεπε τον δράκουλα ή τον Μητσοτάκη... Δε λέω... η τιμή της ντομάτας λόγω αφθονίας ήταν αρκετά χαμηλή.. τόσο που αν την βλέπατε αυτή την τιμή στο σούπερ μάρκετ θα κάνατε βουτιά στο καφάσι... Να ξεπουλήσουν θέλουν οι άνθρωποι μη τους χαλάσουν και τα ζαρζαβάτια στον πάγκο και να πάνε στα σπιτάκια τους... κάνει πολύ ζέστη μιλάμε...

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά μερικοί τσιγγάνοι που δεν είχαν και τόση δουλειά, λογόφερναν για ποδοσφαιρικής φύσεως θέματα, για το ποιόν πήρε η ομάδα μας και ποιός έφταιγε για το γκόλ και άλλες τέτοιες αερολογίες που μόνο ζαλάδα φέρνουν.

Εγώ απορώ πάλι... Μα καλά ΌΛΟΙ ασχολούνται με τη μπάλα;;;; Τι στο διάολο έχει που δεν μπόρεσα να ανακαλύψω τόσα χρόνια εγώ;; Μήπως τους χρηματοδοτούν οι ομάδες;; Μήπως κερδίζουν κανένα αυτοκίνητο στο τέλος της σεζόν οι μπαλόπληκτοι;;; αααα... 'Ισως να έχει σχέση με το στοίχημα... το κρατικό στοίχημα το νόμιμο... Γιατί αν ξέρεις από μπάλα τότε έχεις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσεις σε έναν αγώνα που στοιχημάτησες... τώρα κατάλαβα...

Πήρα τις ντοματούλες μου, τις πατατούλες μου και μερικά ρουχαλάκια του ευρώ και την έκανα για το κλιματιστικό του σπιτιού μου που πολύ μου έλειψε ομολογώ...

Μάθηση....

Άλλαξα λίγο τα χρώματα της σελίδας γιατί νομίζω πως το άσπρο που είχα για φόντο κούραζε γρήγορα τα μάτια μου. Αποτέλεσμα μετά από λίγη ώρα στην οθόνη αρχίζει το τσούξιμο στα μάτια και η απομάκρυνση από τον υπολογιστή κρίνεται αναγκαία. Το πορτοκαλένιο χρώμα που έβαλα νομίζω πως είναι λιγότερο ενοχλητικό και τα κείμενα ευκολοδιαβάζονται θα έλεγα...

Τι να κάνω άλλο πια.... Όσο ζει κάποιος πρέπει να μαθαίνει....

Χμμμ

Η ένταξή μας στην Ευρώπη φταίει που σήμερα δεν μπορείς να πάρεις σχεδόν τίποτα με ένα χιλιάρικο (αντιστοιχία σε ευρώ), ή ότι έχουν εκλείψει οι δραχμές;;

Κτηματολόγιο ακόμη ένα χαράτσι..

Να μία καλή κίνηση του φίλου μου Αντρέα όσον αφορά το θέμα του κτηματολογίου.

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το σχετικό άρθρο.

Αν αντιδράσουμε όλοι μπορεί να το γλυτώσουμε και έτσι ίσως να αρχίσει να μειώνεται η αλαζονεία που έχει το κράτος προς τον πολίτη... Εμείς είμαστε η δύναμη και μπορούμε να κάνουμε πολλά αν ενωθούμε....

Όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα

Όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα. Πολύ σοφή παροιμία, βγαλμένη από την ίδια την ζωή... 

Παραδείγματος χάριν πάρτε έναν αφοσιωμένο με την μπάλα και διαβάστε του Καβάφη...

Και τον αγώνα θα χάσει αλλά και τίποτα δεν θα καταλάβει από τον Καβάφη... Είναι σα να προσπαθείς να μάθεις ένα γουρούνι να τραγουδάει... Και δεν θα μάθει ποτέ ούτε ένα ρεφρενάκι άλλα ενοχλείς και το γουρούνι που δεν φταίει και σε τίποτα...

Είναι απλό, πολύ απλό και γίνεται από μόνο του.... δηλαδή το να έλκονται τα όμοια άτομα και να αισθάνονται όμορφα που βρέθηκαν μαζί... 

Όταν ο χαρακτήρας έχει την ίδια ποιότητα και η στάση στη ζώή είναι περασμένη από το ίδιο πρίσμα τότε ανοίγονται πολύ πιο γρήγορα, ταιριάζουν και κάνουν σα να γνωρίζονται χρόνια... σε αντίθεση με ανόμοια πλάσματα που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα αισθάνονται άβολα και καχύποπτα...

Με λίγα λόγια είναι διαφορά επιπέδου... Αυτό ήθελα να πω τόση ώρα... Δεν μπορείς να φτάσεις στο επίπεδο 5 σε ένα απλό παιχνίδι στον υπολογιστή σου αν πρώτα δεν περάσεις από το επίπεδο 1,2,3,4.... Έτσι κάπως είναι και στις ζωές μας... Ίσως γι'αυτό το λόγο δεν συνεννοούμαστε εντέλη.. Είναι καθαρά σε ποιό επίπεδο βρίσκεσαι εσύ και σε ποιό επίπεδο βρίσκεται αυτός που θέλεις να επικοινωνήσεις...

Στην περίπτωση που σου λάχει να συνενοηθείς με άτομο που βρίσκεται σε αρχικές "πίστες" που εσύ τις είχες παίξει με επιτυχία πρίν χρόνια, τότε δεν έχεις άλλο παρά να κάνεις υπομονή και αν θέλεις και έχεις το κουράγιο -καταλαβαίνοντας την καλή του πάστα-να του πεις και που πρέπει να προσέξει... 

Όχι ότι θα σε ακούσει, όπως και σύ δεν άκουσες... απλά είναι όμορφο να αποφεύγει κάποιος την κακοτοπιά και μετά να σου χαμογελάει, γιατί τον βοήθησες έστω και λίγο.... Βέβαια την ''πίστα'' θα πρέπει να την βγάλει μόνος του για να την καταλάβει... 

Η ζωή βέβαια δεν είναι παιχνίδι αλλά μπορείς να παίξεις πολύ διασχίζοντάς την.... Μόνο ένα πρέπει να προσέχεις... να μην ενοχλείς τους γύρω σου. Αυτό το λίγο χριστιανικό αν κρατήσεις για σημαία σου, η ευτυχία που θα νιώθεις, σιγά σιγά θα συμπληρώνει κομματάκι κομματάκι το πάζλ ενός πραγματικά όμορφου ανθρώπου...