Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Ο Θεός τα πάντα εν σοφία εποίησε!!!!!

Οταν ο Θεός δημιούργησε το γάιδαρο του είπε:

" Θα δουλεύεις από το πρωί ως το βράδυ και θα κουβαλάς βαριά πράγματα στην πλάτη σου.

Θα τρως χόρτο και θα έχεις πολύ λίγη νοημοσύνη. Θα ζεις 50 χρόνια ".


Τότε ο γάιδαρος του απάντησε: " 50 χρόνια τέτοια ζωή είναι πολύ Σκληρό.

Δώσε μου μόνο 30 χρόνια ". Ετσι κι έγινε.





Μετά ο Θεός δημιούργησε το σκύλο και του είπε:

‘’ Σαν σκύλος θα φυλάς την ιδιοκτησία του ανθρώπου και θα είσαι ο πιο αφοσιωμένος φίλος του.

Θα τρως ότι περισσεύει από τον άνθρωπο και θα ζεις για 25 χρόνια ".

Τότε ο σκύλος απάντησε: " Θεέ μου, 25 χρόνια τέτοια ζωή δεν Αντέχεται.

Δώσε μου μόνο 10 χρόνια ". Ετσι κι έγινε.



Μετά ο Θεός δημιούργησε τον πίθηκο και του είπε:

" Θα πηδάς από δέντρο σε δέντρο και θα συμπεριφέρεσαι σαν βλάκας.

Θα κάνεις το γελωτοποιό και θα ζεις για 20 χρόνια ".

Τότε ο πίθηκος απάντησε: " Θεέ μου, 20 Χρόνια σαν γελωτοποιός του κόσμου πάει πολύ.

Δώσε μου μόνο 10 χρόνια ". Ετσι κι έγινε.



Τελικά ο Θεός δημιούργησε τον άντρα και του είπε:

" Είσαι άντρας, το μόνο λογικό ον που θα κατοικεί στη γη. Θα χρησιμοποιείς τη νοημοσύνη

σου για να επιβάλλεσαι στα άλλα δημιουργήματα. Θα εξουσιάζεις τη γη και θα ζεις για 20 χρόνια ".

Tότε άντρας απάντησε: " Θεέ μου, να είμαι άντρας μόνο για 20 χρόνια δεν αρκεί.

Δώσε μου σε παρακαλώ τα 20 χρόνια που άφησε ο γάιδαρος, τα 15 χρόνια που άφησε ο σκύλος και τα 10 χρόνια που άφησε ο πίθηκος ".

Ετσι κι έγινε.



Από τότε ο άντρας ζει 20 χρόνια

σaν άντρας

Ο Joshua Bell παίζει το βιολί του, άλλα ποιός τον ακούει;;....


Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό. Ενα κρύο πρωϊνό τον Γενάρη του 2007. Επαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, περίπου 2 χιλιάδες άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι περισσότεροι καθ'οδόν για τη δουλειά τους. Μετά από 3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε οτι κάποιος έπαιζε μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά προχώρησε βιαστικός για τον προορισμό του.

4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο: μια γυναίκα έριξε τα χρήματα στο κουτί του και χωρίς να σταματήσει συνέχισε το δρόμο της.

6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να περπατά.

10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει, καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.

45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους. Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολλάρια.

1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.

Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Επαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολλαρίων. Δύο μερες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη Βοστώνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολλάρια.

Πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Τζόσουα Μπελλ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων. Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την ομορφιά; Σταματούμε για να την απολαύσουμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;

Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι:

Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα .... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε:

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Κοροβίνης Τσιγαρούμπας (ο Ότι θέλω κάνω)


Κύριε Κοροβίνη μου, μεγάλη ανωριμότητα να εμφανίζεστε με την τσιγαρούμπα σε εξώφυλλα, και αφίσες.... Δε λέω... δικαίωμα του καθένα είναι να κάνει ότι θέλει αυτός, όμως στο σημείο αυτό εθίζετε τον αδαή πολίτη στην μαστουρομαγκιά του θεριακλή χωρίς αιτία και αυτό είναι μέγα σφάλμα!!!!...
Εκτός κι αν καπνίζετε τόσο πολύ που ο φωτογράφος δυσκολεύτηκε να πάρει μια φωτογραφία σας χωρίς μπάφο!!!!!...Εδώ θα πάω πάσο...
Όπως και να' χει πάντως, το κάπνισμα σας πληροφορώ πως είναι εκτός εποχής -το 1940 έχει περάσει εδώ και καιρό- η μαγκιά πλέον σήμερα είναι να είσαι ''καθαρός'' από καπνούς και λοιπές ουσίες και o Humphrey Bogart ήταν ένας και ανεπανάληπτος!!!...