Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

Πύλη Αξιού... το κλασικό σκυλάδικο τώρα και rock


Άκουγα πολλές φορές για την πύλη Αξιού (το σκυλάδικο)  που διάφοροι τραγουδιστές ήταν υπό την στέγη του και όλοι ήταν ενθουσιασμένοι καθώς πέρναγαν το κατώφλι του και όλα καλά και ωραία... 
Με την ευκαιρία που μαζεύτηκαν όλοι οι καλοί, Παπακωνσταντίνου, Σταρόβας, Μπουλάς, Μαχαιρίτσας και Ζουγανέλης είπαμε να πάμε να τους δούμε. Κόψαμε εισιτήριο για το μπάρ αφού δεν θέλαμε 2 άτομα να δώσουμε 170 ευρω για τραπέζι και όταν μπήκαμε μέσα διαπιστώσαμε πως αν αθροιζες όλες τις θέσεις του μπάρ σε ένα μαγαζί αρκετά μεγάλο ήταν καμιά 15ιά!!.. Βρήκαμε εντέλει ένα στασίδι και ήμασταν συνεπέστατοι στην ώρα μας...
Τα ρουχαλάκια μας από την ντουλάπα φρεσκοσιδερωμένα και μοσχομυριστά άρχισαν σιγά σιγά να ποτίζουν την άκρως πλέον ενοχλητική καπνίλα των θεριακλίδων φουμαριστών... 
Οι λατέρνες-γυναίκες καταφτάναν κι αυτές σιγά-σιγά, βαμμένες και μόλις από κομμωτήριο, λαμπερές και με όλες τις πούλιες και τους αυγερινούς απάνω τους, περπατώντας λίγο σαν συγκαμένες και μετά κατάλαβα το γιατί..ήταν τα ψηλοτάκουνα που δημιουγούσαν όλη αυτή την κορμοστασιά και αυτή ήταν και η αιτία καουμπόικου περπατήματος χωρίς λόγο... Το καταναγκαστικό έργο αυτό να περπατάει η γυναίκα πάνω σε 12ποντο τακούνι που στο τέλος του ποδιού προς τα μπροστά να καταλήγει σε μηδέν πόντους δεν το κατάλαβα ποτέ.. Είναι σα να βλέπεις αυτοκίνητο τα δύο μπροστινά λάστιχα σκασμένα!! Χάλια μόδα.. η ρόδα χάλια..
Το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 11:30 περίπου και για 15 λεπτά έδειχνε βιντεάκια απ'αυτά που όλοι τα έχουμε δεί τα έχουμε στείλει κατά καίρους μέσω internet εδώ και χρόνια... (εναγκαιρίσια...) Αν ήταν να δούμε τηλεόραση καθόμασταν και σπίτι μας... Μετά βγήκε ένας καραφλομαλλιάς και είπε 2 τραγουδάκια του ροκοιδέστατα, μετά βγήκε μια άλλη τσαπερδόνα και είπε και αυτή τα δικά της (αυτή είπε πως είναι από την νέα της δουλειά που κυκλοφορεί..χαχαχα λες και θα τρέξουμε να πάρουμε και το cd..)... και επιτέλους βγήκε ο Μπουλάς και γέλασε λίγο το χειλάκι μας...
Ο ήχος μάπα παίδες... Το 2008 είναι ανεπίτρεπτο ένα μαγαζί να έχει τόσο χαλιά ήχο. Θα μου πείς με αυτούς που μαζεύει τις άλλες φορές δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα... Κάποια στιγμή ακουγόταν κάποιος βόμβος ξέρετε.. σαν ήχος από τζίτζικα σε ένα ηχείο άκρως ενοχλητικό που δεν σε άφηνε να συγκεντρωθεις καθόλου στη μουσική... Ο ηχολήπτης ήταν στο οπτικό μου πεδίο και πήγα και του το είπα... Μπάαα μου είπε αυτός...εγώ δεν ακούω τίποτα... κάποιος άλλος ήχος σε μπερδεύει μου είπε και ξαναπήγα στη θέση μου...
Όταν βγήκε ο Μαχαιρίτσας και μετά από ένα τραγούδι.. τους σταμάτησε τους μουσικούς και διαμαρτηρήθηκε για τον ήχο... Αααααχχχ πολύ το φχαριστήθηκα!!!!!
Τα μάτια μας άρχισαν να τσούζουν από την κάπνα και ο σβέρκος μας άρχισε να παγώνει από τον πολύ δυνατό εξαερισμό που παρόλ'αυτά αδυνατούσε να βγάλει τον καπνό έξω..απλώς τον έσπρωχνε περισσότερο μέσα στα μάτια μας...
Γενικά το όλο κλίμα εκτός αν εξαιρέσουμε τα πολύ όμορφα τραγούδια (που δεν μπορείς όμως να τα απολαύσεις μέσα σε τόσο δυσχερείς συνθήκες) ήταν σα να μας έδιωχνε... και έτσι φύγαμε....
Αν αυτό το πράμα το λένε διασκέδαση...τότε επιτρέψτε μου να απέχω...

Δεν υπάρχουν σχόλια: