Φύση.., δέντρα......φύση ησυχία...τίποτα από φωνές δικαίου...αδίκου... χωρίς ανεξέλεγκτους μηχανόβιους ηχορυπαντες... χωρίς άμυαλους γκαμπριομένους νέους..... να διαλαλούν το τίποτά τους... με σκυλάδικα... με ξεβράκωτες γκόμενες πασαρέλας.....τίποτα από χαρτογιακάδες, ..πολίτικους, μπλαμπλαδες..... θεσίτες καρεκλοκένταυρους.....άχρηστους μεσάζοντες των ζωών μας,, .....μεσολαβητές, .....άχρηστους παρτάκιδες, ........σαπιοκώληδες, .....κυρίους ξύλινους και ατσαλάκωτους,.... Αβραμόπουλοι... πόσο πίσω αφήσατε την Ελλάδα ρε;;!!!!!.....πέτρες πάνω τους.... μόνο πέτρες.. πέτρες και χώμα... χωρίς σύστημα, χωρίς δεύτερη σκέψη... χωρίς σκέψη δημοκρατία!!;;;;, ολιγαρχία, επανάσταση, λαός, .....πλήθος κοιμισμένων, λουφαγμένων,, εφησυχασμένων.... πάτος... τώρα πάτος... όλοι όμως....καναπές ....tv πατατάκια... σκόνη.. ψίχουλα στις χούφτες μας τα πατατάκια.. πάνε παντού.. στο πάτωμα στις σχισμές του καναπέ,...... στις ψυχές μας... και τρίβονται, κολλάνε και δεν φεύγουν, οι πατατόμυαλοι,....καναπεδιασμένοι Ελληνάρες...... κάτω τώρα... πάντα κάτω... καμία αλλαγή... καμία πρόοδος....κάτω τώρα....στη γη να μας πει το μυστικό της... να ανασάνουμε... ... ..
Ανταλλαγές, ....εξουσία, ....εκκλησία με τα μαύρα τους τα ράσα και τα μαύρα τους τα χάλια.. χαμογελούν και ψελλίζουν λόγια αγάπης, λόγια συμφέροντος, μαύρα λόγια, μαύρες ψυχές, μαύρα φωτισμένες γελειοφόρες σιλουέτες σε θέατρο μαύρο, τίποτα .....ψεύτικο, δόλιο.. σαπισμένο..... λόγια αγάπης και ελπίδας με αυτή την γελοία θεία προφορά, με γελοίες λέξεις που δεν υπάρχουν πλέον... προσυλητισμένες κοτσιδοφόρες νεαρές... παραδίδουν τις ζωές τους στον κύριο..... που λένε πως κοιτάει από πάνω... λένε... κοιτάει τις bmw να περνούν, την αδικία σε όλο της το μεγαλείο, τα δέντρα να κόβονται... κι αυτός απλά κοιτάει... σα βούδας... ακίνητος κι αήττητος...... πάνσοφος και παντοδύναμος... μας δοκιμάζει... μας περιπαίζει... σαν ψίχουλα... μας χώνει σε χαραμάδες...... βαθιές χαραμάδες με καρφιά μας ακινητοποιεί.... και χαίρεται... γελάει που τον κοιτάμε με μάτια πονεμένα... δακρίζουμε.... κι αυτός γελάει... γελάει... είναι παντοδύναμος... και πάνσοφος... Ο Κύριός μας.... ο κύρης μας... ο αφέντης... ο πάνσοφος και ανύπαρκτος και πανταχού παρών.... αόρατος και ορατός... φάντασμα λαμπερό που μας κυβερνά... και μόνο φόβο μας ενφυσά... φόβο.... υπομονή....ελπίδα για κάποια καλύτερη ζωή.... όχι τώρα.... όχι εδώ... εδώ μας αφήνει μόνους λέει..... έτσι όπως τα σκατώσαμε.... στην αιώνια Ζωή θα μας χαϊδέψει.. στην υποσχόμενη θα μας πάρει παγωτό βανίλια... στην αδιευκρίνιστη θα μας πάει στα κουρσάκια τα συγκρουόμενα..θα περάσουμε όμορφα στο αιώνιο λούνα πάρκ... το θεϊκό... την μεταααα Ζωή όμως......μετά από αυτήν εδώ.... στην γη... μ.Χ. .....μετά ανάστασης νεκρών...... θα αναστηθούμε και όλοι χέρι χέρι θα πάμε να κλάψουμε στην ποδιά του Κυρίου που μας τα δίνει όλα.....αγχος...αγάπη....μίσος.... όλα ανακατεμένα....όλα τα καλούδια μας τα δίνει απλόχερα...ο κυριούλης μας.... γελώντας πάντα...... πώς άραγε μία τόσο μεγάλη δύναμη να μας φέρετε τόσο άσχημα και εμείς να συνεχίζουμε να το αγαπάμε.... χρόνια τώρα 2010.... ίσως από φόβο να χέζουμε τα βρακιά μας..... κι αυτός το μόνο που κάνει.... είναι να κοιτάει.... και να γελάει......ο πάνσοφος!!!.. ....πίστη...πιστη.... πίστη.... όχι έρευνα.. μόνο πίστη.... αγάπη και πίστη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου